۱- دارچین سطح قند موجود در خون را کاهش داده و دارای اثر ضد دیابتی قدرتمندی می باشد.
دارچین به عنوان یک ادویه محبوب در بیشتر دستورالعمل های پخت غذاهای مختلف استفاده می شود. خواص درمانی دارچین وابسته به ترکیبی به نام سینامالدئید می باشد. دارچین با خواص آنتی اکسیدانی خود التهاب را کاهش داده و باعث کاهش کلسترول و تری گیلیسیرید در خون می شود. اما مزیت اصلی استفاده از دارچین کاهش قند خون می باشد.
دارچین با کاهش تجزیه کربوهیدرات در دستگاه گوارش و بهبود حساسیت به انسولین قند خون را کاهش می دهد. مطالعات اخیر نشان می دهد که دارچین می تواند قند خون ناشتا را ۱۰ الی ۲۹ درصد در بیماران دیابتی کاهش دهد که مقدار قابل توجهی می باشد. دوز موثر به طور معمول ۰.۵ تا ۲ قاشق چایخوری و یا ۱ الی ۶ گرم دارچین در طول روز است.
۲- مریم گلی توان عملیاتی مغز و حافظه را بهبود می دهد.
مریم گلی نام خود را از کلمه لاتین salvere به معنای رهایی بخشیدن گرفته است و از دیرباز برای جلوگیری از طاعون مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش های اخیر نشان می دهد که مریم گلی کمک شایانی به بهبود عملکرد مغز و حافظه در انسان می کند. بیماری آلزایمر با کاهش سطح استیل کولین، فرستنده شیمیایی در مغز همراه است و مریم گلی از تجزیه استیل کولین جلوگیری می کند. مطالعات اخیر نشان داده است که مریم گلی می تواند عملکرد حافظه در افراد سالم پیر و جوان را بهبود بخشد.
۳- نعناع باعث تسکین درد IBS شده و ممکن است تهوع را کاهش دهد.
نعناع از دیرباز در طب عامیانه و آروماتراپی مورد استفاده قرار می گرفته است. نعناع دارای جزء روغنی است که دارای اثرات بهداشتی می باشد. بسیاری از مطالعات اخیر بر این نکته دلالت دارند که روغن نعناع می تواند مدیریت درد در سندرم روده تحریک پذیر را بهبود بخشد. استفاده نعناع سبب شل شدن عضلات صاف در روده بزرگ می شود که تجربه درد در هنگام مدفوع را تسکین می دهد و همچنین به کاهش نفخ شکم که یک علامت شایع گوارشی است کمک می کند. استفاده نعناع در آروماتراپی می تواند به مبارزه با تهوع کمک کند.